اسوه غرمااسوه غُرَماء مال متعلق حق طلبکاران است. ۱ - معنای اصطلاحیمراد از اسوه، مالی است که بستانکاران به نسبت حقّ خود، در آن سهیم هستند و قاضی آن را به نسبت سهم هریک، میان ایشان تقسیم میکند. گاهی نیز اسوه وصف بستانکار قرار گرفته و گفته میشود«أُسوَةٌ مَع الغُرَماء»که منظور یکی از بستانکاران است. ۲ - جایگاه در فقهعنوان یاد شده در بابهایی مانند حج، تفلیس و مضاربه آمده است. ۲.۱ - احکام فقهیمال در دو صورت اسوه غرما قرار میگیرد: ۱. پس از حکم قاضی به ممنوعیت فرد ورشکسته از تصرف در اموالش که در این صورت، مال مفلس به نسبت سهم هریک از طلبکاران، میان آنان تقسیم میشود ۲. پس از مرگ بدهکار که در این صورت، آن مقدار از ترکه که مقابل بدهی وی قرار دارد اسوه غرما است. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۵۲۰ |